သီတင္းကြ်တ္ေတာ့မွာျဖစ္သည့္အတြက္က်ေနာ္နဲ႔
သူငယ္ခ်င္းဖိုးေက်ာ္သက္ၾကီးရြယ္အိုနဲ႔မိဘဆရာ
သမားေတြကန္ေတာ့ရန္အတြက္ပစၥည္းဝယ္ဖို႔
ျမိဳ႕ကိုဆိုင္ကယ္ေလးစီးကာခရီးစႏွင္ေနပါသည္
မိုးအကုန္ေဆာင္းကူးရာသီမို႔လမ္းရွိေရကြက္ေလး
ေတြကိုေကြ႔ဝိုက္ကာစီးေနရေသာေၾကာင့္ခရီးက
မတြင္ဘူးျဖစ္ေနပါတယ္အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာႏွင္
လာေတာ့ျမင္းျခံျမိဳ႕ေလးသုိ႔ေရာက္ပါသည္
က်ေနာ္လဲျမိဳ႔ေရာက္ေတာ့က်ေနာ္အသိမိတ္ေဆြ
ဦးအုန္းအိမ္သို႔ဝင္ပါေလသည္
""ဦးအုန္းေရ...ဦးအုန္း"
"ေဟာကိုစာဥတို႔ပါလားလာဗ်ာ"
ဆီၾကိဳတာကဦးအုန္းသားေလးကိုေထြးပါ
"မင္းအေဖဘယ္သြားတုန္းေမာင္ေထြး"
"အေဖအျပင္ခဏသြားတယ္"
က်ေနာ္တို႔စကားေတြေျပာေနစဥ္ဦးအုန္းေရာက္
လာပါသည္
"ေဟ့ဂ်ိန္းစ္ဘြန္းလက္သစ္စာဥပါလား"
"ဟာဦးကေတာ့ေျပာျပီ"
"မဟုတ္လို႔လားကြငါမင္းတို႔ရြာအလည္လိုက္ေတာ့
မင္းဆိုင္ကယ္ေနာက္ကထိုင္လိုက္တာေလမင္းက
ေတာလမ္းေတာင္ဘုရားတရတယ္ေလ""
""ဟားဟားဦးကေတာ့ေျပာျပီ"
"က်ေနာ္တို႔သက္ၾကီးရြယ္အိုေတြကန္ေတာ့ဖို႔
ပစၥည္းလာဝယ္ရင္းဦးအုန္းကိုရြာထြက္သီးႏွံလာေပး
တာပါ"
"ေအးေက်းဇူးပါကြာ"
ဒါဆိုက်ေနာ္တို႔ေဈးဝယ္သြားေတာ့မယ္ေနာ္
က်ေနာ္တို႔လဲဦးအုန္းကိုနုတ္ဆက္ခါေဈးထဲတြင္
သက္ၾကီးရြယ္အိုမိဘဆရာသမားအတြက္ပစၥည္း
ေတြဝယ္ခ်မ္းျပီးျပည့္လၻက္ရည္ဆိုင္တြင္
ဖာလူဒါမွာေသာက္ရင္းစကားေျပေနသည္
"ေဟေကာင္စာဥမင္းဖါလူဒါကေကာင္းတယ္ကြ"
"ေအးေကာင္းရင္ေသာက္ျပန္ရေအာင္"
ဒီလိုနဲ႔က်ေနာ္ျမင္းျခံျမိဳ႕ကျပန္ထြက္လာေတာ့ေန
ဝန္းနီနီသည္တေန႔တာနုတ္ဆက္ရန္ျပင္ေနသည္
က်ေနာ္တို႔အိမ္ေရာက္ေတာ္လမင္းေရာင္ထြန္းလင္း
ခ်ိန္မွျပန္ေရာက္ခဲ့ပါသည္
သီတင္းကြ်တ္ရန္ရက္အနည္းလိုေသးတာေၾကာင့္
က်ေနာ္တို႔လဲယာထဲတြင္အလုပ္ရင္းအခ်ိန္ကုန္
ေနပါသည္တစ္ေန႔မွာေတာ့မနက္အေစာၾကီး
ဖိုးေက်ာ္ေရာက္လာကာ
""စာဥေရ...စာဥ"
"ဘာလဲကြ"
"ငါနဲ႔ျမိဳ႕လိုက္ခဲ့ေလကြာ"
"မင္းကဘာလုပ္လဲ"
"အေမကေဆးဝယ္ခိုင္းလို႔ေလ"
"ရြာထဲမွာမရွိဘူးလား"
"မရွိဘူးကြ"
"ငါမလိုက္ေတာ့ဘူးကြာငါယာခင္းပိုးက်ေနလို႔
"ဒီေန႔ေဆးျဖန္းရမွာ"
ဒါဆိုလဲငါသြားမယ္ကြာ"
"မင္းေစ်းကငါအတြက္ဖာလူဒါတစ္ခြက္ဝယ္ခဲ့
"ေအးေအး"
က်ေနာ္လဲယာထဲသို႔ဆင္းကာပိုးသတ္ေဆး
ျဖန္းရန္လုပ္စန္းပါေတာ့သည္
က်ေနာ္သီခ်င္းေလးဆိုကာအလုပ္ေနတာ
ေန့လည္ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ထမင္းစားကာ
တစ္ေရးအိပ္ေနခိုက္ဖိုးေက်ာ္ျပန္ေရာက္လာသည္
"စာဥ...စာဥ"
"ဖိုးေက်ာ္မင္းျပန္လာျပီလား"
"ဒါနဲ႔ငါမွာတာဘယ္မွာလဲ"
"မင္းမွာတာဘာရယ္"
"ဖာလူဒါေလကြာ"
ေအးငါအဲအေၾကာင္းေျပာမလို႔ပဲ
""ဟာဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"ဘာျဖစ္ရမွာဒီတစ္ခါဖာလူကဒါကြာဟုဖိုးေက်ာ္
စကားစတည္ပါသည္
ငါေဈးေရာက္ေတာ့အေမ့မွာတဲ့ေဆးဝယ္တယ္ကြာ
ေဆးဝယ္ျပီးျပန္အလာမင္းနဲ႔ငါထိုင္တဲ့ဆိုင္လဲ
ေရာက္ေရာငါမင္းနဲ႔ေသာက္တဲ့ဖာလူဒါကိုေမ့ေန
တယ္ကြာဒါနဲ႔ငါလဲေဘးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့
တရုတ္ၾကီးတစ္ေယာက္ကအနီေရာင္ေလးရယ္
နိုးရည္ရယ္ေရာေဖ်ာ္ထားတဲ့အရည္ေသာက္ေန
တယ္ငါလဲေမ့ေနတာနဲ႔စားပြဲထိုးကိုတရုတ္ၾကီး
ေသာက္ေနတဲ့ခြက္ကိုလက္ညိဳးထိုးျပလိုက္တယ္
ခဏၾကာေတာ့ကြာစားပြဲထိုးေလးကလာခ်ေပး
ေတာ့ငါလဲအားရွိပါးရွိေသာက္လိုက္တာကြာ
ခ်ခ်ဥ္စုတ္ေနတာပဲငါလဲေဒါပြပြနဲ႔ထေအာ္မိတယ္
"ဘယ္လိုေအာ္"
"ဒီလိုအရည္မ်ဳိးလူမေျပာနဲ႔ေခြးေတာင္မေသာက္
ဘူးထြီလို႔ေျပာလိုက္တာငါေကာင္တရုတ္ၾကီးလဲ
ဆက္ေသာက္မေသာက္ရခက္နဲ႔ငါကိုမ်က္ေစာင္း
ထိုးၾကည့္တာေပါ့"
"ဟားဟားမင္းကေတာ့ကြာဒိန္ခ်ဥ္ကိုနဲ႔
ဖာလူဒါမွားရတယ္လို႔"
"ငါေမ့ေနတာကို"
ထားပါေတာ့ကြာ
"ငါေမ့ေနတာငါဆိုင္ကအထြက္ဦးအုန္းက
မင္းဆီစာတစ္ေစာင္ေရးေပးလိုက္တယ္ေရာ့"
က်ေနာ္လဲဦးအုန္းေပးလိုက္ေသာစာကိုဖြင့္
ၾကည့္လိုက္ေတာ့
သို႔/
ဂ်ိန္းစ္ဘြန္းဝက္သစ္စာဥေရ
ငါသားေလးကြာျမိဳ႕မွာရည္းတစ္ေယာက္ျပီးတစ္
ေယာက္ထည္လဲတြဲလို႔သူကိုမိန္းမေပးစားေတာ့
သူကျမိဳ႕သူေတြကလည္တယ္တဲ့ေတာသူပဲ
ယူမယ္တဲ့အဲဒီေတာ့ငါသားကိုဂ်ိန္းစ္ဘြန္း
လက္သစ္စာဥဆီကိုမနက္ျဖန္လႊတ္လိုက္ပါမည္
မင္းလက္ကိုအပ္လိုက္ျပီေနာ္
က်န္းမာပါေစ ဦးအုန္း
""ဟိုက္ေသျပီဆရာ"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲကြ"
ဒီမွာဖတ္ၾကည့္
ဖိုးေက်ာ္ဖတ္ၾကည့္ျပီး
"ဒါေလးမ်ားလြယ္လြယ္ေလး"
""ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲငါကအဲဒီဘက္မကြ်မ္းဘူးေလ
"ဒါငါတာဝန္ထား"
က်ေနာ္လဲအလုပ္သိမ္းကာအိမ္ျပန္ခဲ့ပါသည္
ေနာက္တစ္ေန႕မနက္ေမာင္ေထြးေရာက္လာသည္ "လာေမာင္ေထြးထိုင္"
"ဟုတ္အကို"
"က်ေနာ္လာတာအကိုသိပါတယ္ေနာ္"
"သိပါတယ္ကြာ"
က်ေနာ္လဲအဲေန႔မွာရြာအလွပမ်ားလိုက္ျပလိုက္
ပါသည္
ဒီလိုနဲ႔တစ္ပတ္ၾကာေတာ့ေမာင္ေထြးကသူၾကိဳက္
တဲ့ေကာင္မေလးေတြ႔ျပီတဲ့တစ္ညေနက်ေနာ္ရယ္
ဖိုးေက်ာ္ေမာင္ေထြးသုံးေယာက္ဆုံခိုက္
"အကိုတို႔ေရက်ေနာ္သေဘာက်တဲ့လူေတြ႔ျပီဗ်"
"ဟာဟုတ္လားဒါဆိုဘယ္သူလဲ"
"ႏြားေက်ာင္းတဲ့မိဂ်မ္းေလ"
"ကဲဖိုးေက်ာ္ေရမင္းကူညီလိုက္ေတာ့"
ဒီလိုနဲ႔ေတာသူမယားေလးအခ်စ္ခရီးစပါျပီ
တစ္လၾကာေတာ့သူတို႔ႏွစ္ဦးခ်စ္သူျဖစ္သြားၾက
ၾကတယ္ေလက်ေနာ္လဲသူအေဖဆီအေၾကာင္း
ၾကားကာေမာင္ေထြးနဲ႔မိဂ်မ္းမဂၤလာပြဲကို
တန္ေဆာင္မုန္းလဆန္း(၅)ရက္ေန႔မွာမဂၤလာ
ေဆာင္ေပးလိုက္ပါသည္
ေရာက္ပါျပီေမာင္ေထြးမဂၤလာဦးည
ရြာဓေလ့အတိုင္းခဲဖိုးေတာင္းရန္အသြား
"အဂ်မ္း"
"ဘာလဲလို႔"
"ရင္မခုန္ဘူးလားလို႔"
က်ေနာ္တို႔လဲခဲဖိုးမေတာင္ေသးဘူးနားေထာင္
ေနမိတယ္
"အဂ်မ္း"
"ရင္ခုန္ဘူးလားလို႔"
"ဘာကိုရင္ခုန္ရမွာလဲ"
ေနာက္တစ္ခါေမာင္ေထြးထပ္ေမးသည္
"အဂ်မ္း"
"ဘာလဲလို႔"
"ရင္မခုန္ဘူးလားလို႔"
"ကဲကိုေထြးရင္မခုန္လားမလားမသိဘူး
ႏြာေက်ာင္းရင္းဖိုးေထြးနဲ႔စပါးပုံေဘးေတြ႔ရလို႔
ရုိးရုိးေနျပီေတာ့ေရ"
ရုိးရုိးဆိုတာခ်ိန္းေတြ႔တာကိုေနာ္တစ္လြဲေတြးနဲ႔
ေမာင္ေထြးမွာလဲေတာသူမယားရထားကမွာ
ျမိဳ႕သူေတြထက္လည္ေနတာကိုေတြ႔ေတာ့ေလသည္...
ခဏတာျပဳံးနိဳင္ပါေစ
***စံလြန္းတင္**
ႏွစ္ျဖာသုခခ်မ္းသာၾကပါေစ.....ေခတ္သစ္မင္းနႏၵာ
သူငယ္ခ်င္းဖိုးေက်ာ္သက္ၾကီးရြယ္အိုနဲ႔မိဘဆရာ
သမားေတြကန္ေတာ့ရန္အတြက္ပစၥည္းဝယ္ဖို႔
ျမိဳ႕ကိုဆိုင္ကယ္ေလးစီးကာခရီးစႏွင္ေနပါသည္
မိုးအကုန္ေဆာင္းကူးရာသီမို႔လမ္းရွိေရကြက္ေလး
ေတြကိုေကြ႔ဝိုက္ကာစီးေနရေသာေၾကာင့္ခရီးက
မတြင္ဘူးျဖစ္ေနပါတယ္အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာႏွင္
လာေတာ့ျမင္းျခံျမိဳ႕ေလးသုိ႔ေရာက္ပါသည္
က်ေနာ္လဲျမိဳ႔ေရာက္ေတာ့က်ေနာ္အသိမိတ္ေဆြ
ဦးအုန္းအိမ္သို႔ဝင္ပါေလသည္
""ဦးအုန္းေရ...ဦးအုန္း"
"ေဟာကိုစာဥတို႔ပါလားလာဗ်ာ"
ဆီၾကိဳတာကဦးအုန္းသားေလးကိုေထြးပါ
"မင္းအေဖဘယ္သြားတုန္းေမာင္ေထြး"
"အေဖအျပင္ခဏသြားတယ္"
က်ေနာ္တို႔စကားေတြေျပာေနစဥ္ဦးအုန္းေရာက္
လာပါသည္
"ေဟ့ဂ်ိန္းစ္ဘြန္းလက္သစ္စာဥပါလား"
"ဟာဦးကေတာ့ေျပာျပီ"
"မဟုတ္လို႔လားကြငါမင္းတို႔ရြာအလည္လိုက္ေတာ့
မင္းဆိုင္ကယ္ေနာက္ကထိုင္လိုက္တာေလမင္းက
ေတာလမ္းေတာင္ဘုရားတရတယ္ေလ""
""ဟားဟားဦးကေတာ့ေျပာျပီ"
"က်ေနာ္တို႔သက္ၾကီးရြယ္အိုေတြကန္ေတာ့ဖို႔
ပစၥည္းလာဝယ္ရင္းဦးအုန္းကိုရြာထြက္သီးႏွံလာေပး
တာပါ"
"ေအးေက်းဇူးပါကြာ"
ဒါဆိုက်ေနာ္တို႔ေဈးဝယ္သြားေတာ့မယ္ေနာ္
က်ေနာ္တို႔လဲဦးအုန္းကိုနုတ္ဆက္ခါေဈးထဲတြင္
သက္ၾကီးရြယ္အိုမိဘဆရာသမားအတြက္ပစၥည္း
ေတြဝယ္ခ်မ္းျပီးျပည့္လၻက္ရည္ဆိုင္တြင္
ဖာလူဒါမွာေသာက္ရင္းစကားေျပေနသည္
"ေဟေကာင္စာဥမင္းဖါလူဒါကေကာင္းတယ္ကြ"
"ေအးေကာင္းရင္ေသာက္ျပန္ရေအာင္"
ဒီလိုနဲ႔က်ေနာ္ျမင္းျခံျမိဳ႕ကျပန္ထြက္လာေတာ့ေန
ဝန္းနီနီသည္တေန႔တာနုတ္ဆက္ရန္ျပင္ေနသည္
က်ေနာ္တို႔အိမ္ေရာက္ေတာ္လမင္းေရာင္ထြန္းလင္း
ခ်ိန္မွျပန္ေရာက္ခဲ့ပါသည္
သီတင္းကြ်တ္ရန္ရက္အနည္းလိုေသးတာေၾကာင့္
က်ေနာ္တို႔လဲယာထဲတြင္အလုပ္ရင္းအခ်ိန္ကုန္
ေနပါသည္တစ္ေန႔မွာေတာ့မနက္အေစာၾကီး
ဖိုးေက်ာ္ေရာက္လာကာ
""စာဥေရ...စာဥ"
"ဘာလဲကြ"
"ငါနဲ႔ျမိဳ႕လိုက္ခဲ့ေလကြာ"
"မင္းကဘာလုပ္လဲ"
"အေမကေဆးဝယ္ခိုင္းလို႔ေလ"
"ရြာထဲမွာမရွိဘူးလား"
"မရွိဘူးကြ"
"ငါမလိုက္ေတာ့ဘူးကြာငါယာခင္းပိုးက်ေနလို႔
"ဒီေန႔ေဆးျဖန္းရမွာ"
ဒါဆိုလဲငါသြားမယ္ကြာ"
"မင္းေစ်းကငါအတြက္ဖာလူဒါတစ္ခြက္ဝယ္ခဲ့
"ေအးေအး"
က်ေနာ္လဲယာထဲသို႔ဆင္းကာပိုးသတ္ေဆး
ျဖန္းရန္လုပ္စန္းပါေတာ့သည္
က်ေနာ္သီခ်င္းေလးဆိုကာအလုပ္ေနတာ
ေန့လည္ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ထမင္းစားကာ
တစ္ေရးအိပ္ေနခိုက္ဖိုးေက်ာ္ျပန္ေရာက္လာသည္
"စာဥ...စာဥ"
"ဖိုးေက်ာ္မင္းျပန္လာျပီလား"
"ဒါနဲ႔ငါမွာတာဘယ္မွာလဲ"
"မင္းမွာတာဘာရယ္"
"ဖာလူဒါေလကြာ"
ေအးငါအဲအေၾကာင္းေျပာမလို႔ပဲ
""ဟာဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"ဘာျဖစ္ရမွာဒီတစ္ခါဖာလူကဒါကြာဟုဖိုးေက်ာ္
စကားစတည္ပါသည္
ငါေဈးေရာက္ေတာ့အေမ့မွာတဲ့ေဆးဝယ္တယ္ကြာ
ေဆးဝယ္ျပီးျပန္အလာမင္းနဲ႔ငါထိုင္တဲ့ဆိုင္လဲ
ေရာက္ေရာငါမင္းနဲ႔ေသာက္တဲ့ဖာလူဒါကိုေမ့ေန
တယ္ကြာဒါနဲ႔ငါလဲေဘးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့
တရုတ္ၾကီးတစ္ေယာက္ကအနီေရာင္ေလးရယ္
နိုးရည္ရယ္ေရာေဖ်ာ္ထားတဲ့အရည္ေသာက္ေန
တယ္ငါလဲေမ့ေနတာနဲ႔စားပြဲထိုးကိုတရုတ္ၾကီး
ေသာက္ေနတဲ့ခြက္ကိုလက္ညိဳးထိုးျပလိုက္တယ္
ခဏၾကာေတာ့ကြာစားပြဲထိုးေလးကလာခ်ေပး
ေတာ့ငါလဲအားရွိပါးရွိေသာက္လိုက္တာကြာ
ခ်ခ်ဥ္စုတ္ေနတာပဲငါလဲေဒါပြပြနဲ႔ထေအာ္မိတယ္
"ဘယ္လိုေအာ္"
"ဒီလိုအရည္မ်ဳိးလူမေျပာနဲ႔ေခြးေတာင္မေသာက္
ဘူးထြီလို႔ေျပာလိုက္တာငါေကာင္တရုတ္ၾကီးလဲ
ဆက္ေသာက္မေသာက္ရခက္နဲ႔ငါကိုမ်က္ေစာင္း
ထိုးၾကည့္တာေပါ့"
"ဟားဟားမင္းကေတာ့ကြာဒိန္ခ်ဥ္ကိုနဲ႔
ဖာလူဒါမွားရတယ္လို႔"
"ငါေမ့ေနတာကို"
ထားပါေတာ့ကြာ
"ငါေမ့ေနတာငါဆိုင္ကအထြက္ဦးအုန္းက
မင္းဆီစာတစ္ေစာင္ေရးေပးလိုက္တယ္ေရာ့"
က်ေနာ္လဲဦးအုန္းေပးလိုက္ေသာစာကိုဖြင့္
ၾကည့္လိုက္ေတာ့
သို႔/
ဂ်ိန္းစ္ဘြန္းဝက္သစ္စာဥေရ
ငါသားေလးကြာျမိဳ႕မွာရည္းတစ္ေယာက္ျပီးတစ္
ေယာက္ထည္လဲတြဲလို႔သူကိုမိန္းမေပးစားေတာ့
သူကျမိဳ႕သူေတြကလည္တယ္တဲ့ေတာသူပဲ
ယူမယ္တဲ့အဲဒီေတာ့ငါသားကိုဂ်ိန္းစ္ဘြန္း
လက္သစ္စာဥဆီကိုမနက္ျဖန္လႊတ္လိုက္ပါမည္
မင္းလက္ကိုအပ္လိုက္ျပီေနာ္
က်န္းမာပါေစ ဦးအုန္း
""ဟိုက္ေသျပီဆရာ"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲကြ"
ဒီမွာဖတ္ၾကည့္
ဖိုးေက်ာ္ဖတ္ၾကည့္ျပီး
"ဒါေလးမ်ားလြယ္လြယ္ေလး"
""ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲငါကအဲဒီဘက္မကြ်မ္းဘူးေလ
"ဒါငါတာဝန္ထား"
က်ေနာ္လဲအလုပ္သိမ္းကာအိမ္ျပန္ခဲ့ပါသည္
ေနာက္တစ္ေန႕မနက္ေမာင္ေထြးေရာက္လာသည္ "လာေမာင္ေထြးထိုင္"
"ဟုတ္အကို"
"က်ေနာ္လာတာအကိုသိပါတယ္ေနာ္"
"သိပါတယ္ကြာ"
က်ေနာ္လဲအဲေန႔မွာရြာအလွပမ်ားလိုက္ျပလိုက္
ပါသည္
ဒီလိုနဲ႔တစ္ပတ္ၾကာေတာ့ေမာင္ေထြးကသူၾကိဳက္
တဲ့ေကာင္မေလးေတြ႔ျပီတဲ့တစ္ညေနက်ေနာ္ရယ္
ဖိုးေက်ာ္ေမာင္ေထြးသုံးေယာက္ဆုံခိုက္
"အကိုတို႔ေရက်ေနာ္သေဘာက်တဲ့လူေတြ႔ျပီဗ်"
"ဟာဟုတ္လားဒါဆိုဘယ္သူလဲ"
"ႏြားေက်ာင္းတဲ့မိဂ်မ္းေလ"
"ကဲဖိုးေက်ာ္ေရမင္းကူညီလိုက္ေတာ့"
ဒီလိုနဲ႔ေတာသူမယားေလးအခ်စ္ခရီးစပါျပီ
တစ္လၾကာေတာ့သူတို႔ႏွစ္ဦးခ်စ္သူျဖစ္သြားၾက
ၾကတယ္ေလက်ေနာ္လဲသူအေဖဆီအေၾကာင္း
ၾကားကာေမာင္ေထြးနဲ႔မိဂ်မ္းမဂၤလာပြဲကို
တန္ေဆာင္မုန္းလဆန္း(၅)ရက္ေန႔မွာမဂၤလာ
ေဆာင္ေပးလိုက္ပါသည္
ေရာက္ပါျပီေမာင္ေထြးမဂၤလာဦးည
ရြာဓေလ့အတိုင္းခဲဖိုးေတာင္းရန္အသြား
"အဂ်မ္း"
"ဘာလဲလို႔"
"ရင္မခုန္ဘူးလားလို႔"
က်ေနာ္တို႔လဲခဲဖိုးမေတာင္ေသးဘူးနားေထာင္
ေနမိတယ္
"အဂ်မ္း"
"ရင္ခုန္ဘူးလားလို႔"
"ဘာကိုရင္ခုန္ရမွာလဲ"
ေနာက္တစ္ခါေမာင္ေထြးထပ္ေမးသည္
"အဂ်မ္း"
"ဘာလဲလို႔"
"ရင္မခုန္ဘူးလားလို႔"
"ကဲကိုေထြးရင္မခုန္လားမလားမသိဘူး
ႏြာေက်ာင္းရင္းဖိုးေထြးနဲ႔စပါးပုံေဘးေတြ႔ရလို႔
ရုိးရုိးေနျပီေတာ့ေရ"
ရုိးရုိးဆိုတာခ်ိန္းေတြ႔တာကိုေနာ္တစ္လြဲေတြးနဲ႔
ေမာင္ေထြးမွာလဲေတာသူမယားရထားကမွာ
ျမိဳ႕သူေတြထက္လည္ေနတာကိုေတြ႔ေတာ့ေလသည္...
ခဏတာျပဳံးနိဳင္ပါေစ
***စံလြန္းတင္**
ႏွစ္ျဖာသုခခ်မ္းသာၾကပါေစ.....ေခတ္သစ္မင္းနႏၵာ
No comments:
Post a Comment