ေရပြက္ပမာ
ေနထြက္တာေနဝင္တာလဲခဏ
ရလာသမွ်ဒီခႏၶာလည္းခဏ
ငုိခ်င္းရယ္ျခင္းေသာကတြင္းလည္းခဏ
ရတဲ့အခ်ိန္ခဏေလးတြင္းမွာ
ဘာေတြေၾကာင့္မ်ားအတၱေတြထား
လူနဲ ့လူအခ်င္းက ေမတၱာကင္းလုိ ့
စစ္တစ္လင္းေတြျဖစ္ေနၾကတာလဲ
အခ်င္းခ်င္းဂုဏ္ေတြျပဳိင္
သူနုိင္တယ္ငါနုိင္တယ္
ကုိယ္ကုိအဟုတ္ထင္ၾက
အပုပ္ႏြံကရုန္းဖုိ ့မၾကဳိးစား
မေတာ္သင့္ရာေတာ္လုိ ့
မေဖာ္သင့္တာေတြလဲေဖာ္
ေၾသာ္...ျဖစ္ပ်က္ဓမၼတာ
ေမ့ကာထားျပီးလား
ေျမေပၚရဲရဲေလ်ာက္ပါ
တစ္ေန ့ေတာ့လည္း
ေျမၾကီးထဲသြားရမည္ကုိ
သတိမမူ ဥာဏ္မယူ
ကုိယ္ကုိသာေကာင္းေအာင္ၾကဳိးစား
သူမ်ားေတြဘာျဖစ္ျဖစ္
လွည့္မၾကည့္
စာနာျခင္းတရားဘယ္သြားထားလဲ
ဘဝဆုိတာေရပြက္ပမာ
ေန ့လားညလား ေသမည္မသိပါ
သတိကပ္ခါ အသိျမတ္မွ
လူျဖစ္ရက်ဳိးနပ္မည္။
No comments:
Post a Comment