"ကားရၿပီ"
စပယာေအာ္သံနဲ ့အတူက်ေနာ္တုိ ့မ်က္ႏွာေတြၿပဳံရိပ္ေၿပးလုိ ့သြား၏
ကားေလးကစထြက္ရန္ေနေလေသာအခါ ညေနခင္းအိပ္တန္းၿပန္ေက်းငွက္ကေလးတုိ ့
အသံစာစာေလးပါၾကားရေတာ့စိတ္ထဲၾကည္နူးစိတ္ေတြတက္လာသည္။
က်ေနာ္အေတြးထဲမွာလဲရန္ကုန္သူပ်ဳိၿဖဴေခ်ာေလးေတြကုိၿမင္ေရာင္ရင္း
ကားေလးကေတာ့ဆက္လ်က္ခရီးႏွင္ေနတာမိတၳီလာအေက်ာ္ေပ်ာ္ဘြယ္နားအေရာက္
"ဂလြမ္...ခြ်မ္..ခြ်မ္"
"ဟာဘာၿဖစ္တာလဲ"
အေတြးစိတ္လြင့္ေမ်ာေနရင္းကက်ေနာ္ထေမးလုိက္ေေတာ့စပယာေလးက
"ဘာမွမၿဖစ္ပါဘူးကားဘီးတစ္ဖက္ၿပဳတ္သြားတာပါ"
"အမယ္ေလးဘုရားဘုရား"
ကားေပၚကလူေတြအားလုံးဘုရားတေနၾကၿပီေလၾကည့္စပယာေၿပာပုံကလဲ
ကားဘီးေလးတစ္ဖက္ၿပဳတ္ထြက္သြားတာဘာမွမၿဖစ္ပါဘူးတဲ့
"အေမေရ..အေမသားမဖက္လုိက္မိလုိ ့အသက္ေပ်ာက္ေတာ့မယ္"
"ဟာကုိေခတ္ကလဲဖြဟဲ့ဖယ္ဟဲ့လြဲပါေစဗ်ာ"
က်ေနာ္ေၿပာလုိက္ေသာစကားေၾကာင့္ဖုိးေက်ာ္မွဝင္ေၿပာလုိက္ၿခင္းနဲ့အတူ
ကားေပၚပါလာေသာခရီးသည္မ်ားကလဲမ်က္ေစာင္းထုိးေလေတာ့
က်ေနာ္မ်က္ႏွာေလးငုံေနလုိက္သည္။
က်ေနာ္တုိ ့ကားေလးပ်က္လုိက္ခရီးဆက္လုိက္နဲ ့ၿမဳိ ့ေတာ္ရန္ကုန္ကုိ ေလးညအိပ္ငါးရက္ေန ့မွေရာက္ခဲ့ေလၿပီ
ရန္ကုန္ေရာက္ေသာ္လည္းမၿပီးေသးကားကြင္းကေနေအာင္ေအာင္တုိ ့ေနတဲ့လွဳိင္သာယာဘက္ကုိကူးရေခ်ဦးမည္
ရန္ကုန္လုိင္းကားေတြကအလြန္က်ပ္က်ပ္နဲ ့ဆုိေတာ့ေတြးရင္းကေန
"ဟူးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး"
က်ေနာ္သက္ၿပင္းရွည္ၾကီးခ်လုိက္တာၾကားေသာဖုိးေက်ာ္၊ဇင္ကုိ၊ေအာင္ေအာင္တုိ ့ကမ်က္ရိပ္လွမ္းၿပသည္
ဘာလဲေပါ့ဘာလုိ ့သက္ၿပင္းခ်တာလဲေပါ့က်ေနာ္ဘာမွမေၿပာပဲေဘးစီကုိသာၾကည့္လုိက္သည္၊
"ကုိေခတ္လုိင္းကားေရာက္ေနၿပီ"
ေအာင္ေအာင္လွမ္းေၿပာေတာ့က်ေနာ္လဲလုိင္းကားရ႕ဲ ေရွ ့ဆုံးထုိင္ခုံးေလးမွာဝင္ထုိင္လုိက္ၿပီ
က်ေနာ္ဝင္ထုိင္တဲ့ခုံေလးကအလယ္တည့္တည့္ကထုိင္ခုံေလးေပါ့
ဒါကလဲကုိယ္အၾကံနဲ ့ကုိယ္ေလ ကားေပၚတက္လာတဲ့ေကာင္မေလးေတြကုိတစ္ဝၾကည့္မယ္ေပါ့
ကုိအေတြးနဲ ့ကုိယ္ဟုတ္ေနတာပဲ
"ကဲဆရာေရဆြဲမယ္ေနာက္တစ္ေၾကာင္းရွိေသးတယ္"
စပယာေအာ္သံနဲ ့အတူကားဆရာစစက္နုိးလုိ ့ဘီးကေလးစတင္ေရြ ့ေနၿပီ
"ေနပါဦးရွင့္...ေနပါဦးရွင့္"
အသံစာစာေလးၾကားေတာ့လွည့္ၾကည့္လုိက္ေသာအခါေတာ္ေတာ္လွတဲ့ေကာင္မေလး
ကုိလဲမ်က္ႏွာလုပ္ခ်င္တာနဲ ့ကုိထုိင္ေနတဲ့ေနရာေလးဖယ္ေပးကာ
သူကုိေနရာေပးလုိက္တယ္..
ကုိကေတာ့သူနဲ ့မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ခုံေလးမွာေပါ့
ဇယားကေတာ္ောတ္လွေနၿပီေပါ့ ဟုိေကာင္ေတြကေတာ့မ်က္စတစ္ပစ္ပစ္
ကုိေခတ္ေတာ့စၿပီးဖန္ေနၿပီဆုိတာသူတုိ ့သိေနသည္....
က်ေနာ္လဲေကာင္မေလးကုိၿပံးၿပမိေတာ့ေကာင္မေလးကလဲ
အၿပဳံးေလးၿပန္ေပးေလဟုတ္ေနတာပဲဒီတစ္ခါစြန္ ့မယ္
ကုိကုိယ္ေတြးရင္ပိတီတက္ေနတာသိပ္မၾကာပါကားေလးကလမ္းတစ္ဝက္အေရာက္
ေဗြစထေဖာက္သူကဖုိးေက်ာ္
"ကုိေခတ္က်ေနာ္ကုိႏွာရွုဘလူးေလးေပးပါဦး"
သူတုိ ့ကက်ေနာ္မွာဆုိေတာ့က်ေနာ္လဲဒီေကာင္ဘာၿဖစ္မသိဘူးဆုိတဲ့အေတြးနဲ ့
ေနာက္ၿပန္အလွည့္
"ၿဖန္းးးးး'
က်ေနာ္ထုိင္ေနေသာခုိင္ေလးကပုဆုိးၾကားညွပ္ၿပီးပါလာခါ
အေစာနေကာင္းမေလးပါးကုိသြားရုိက္ေလၿပီ
"ေသနာေကာင္ၾကီးဘာလုပ္တာလဲလူကုိဘာလုိ ့လာရုိက္တာလဲ"
ေကာင္မေလးကက်ိန္ေနၿပီေတာင္းပန္မွၿဖစ္မယ္ဆုိၿပီးေကာင္မေလးဘက္ၿပန္အလွည့္
ဖင္ထု္ိင္ခုံေလးကၿပဳတ္ထြက္မသြားေသးပဲေနာက္ကအေဒၚၾကီးတစ္ေယာက္ကုိထပ္ရုိက္ခ်လုိက္ၿပီၿပီ
"ၿဖန္းးးးးးးးးး"
"ေသနာေကာင္ေလးဘာၿဖစ္ေနတာလဲ"
အေဒၚၾကီးကလဲဆဲေနၿပီဒီတစ္တစ္ခါေတာ့မၿဖစ္ေတာ့ဘူးထပ္လွည့္ရင္ေကာင္မေလးကုိထပ္ရုိက္ေတာ့မယ္
က်ေနာ္အၿဖစ္ကုိကားေပၚကခရီးသည္ေတြကတဝါးဝါးရယ္ေနေလသည္။
မၿဖစ္ေတာ့ဘူးကားေပၚမွဆင္းမွရေတာမယ္ဆုိတာက်ေနာ္သိလုိက္ၿပီေလ
"ေအာင္ေအာင္တူေလးဒီေနရာမွာဆင္းမယ္ေဟ့"
"ဘာၿဖစ္တာလဲဦးေလး"
'ဘာၿဖစ္ရမလဲၾကာရင္ငါအခ်ဳပ္ထဲေရာက္ေတာ့မယ္"
"ဆင္းမယ္ေဟ့"
ကားစပယာဆီလွမ္းေအာ္ေၿပာရင္းက်ေနာ္ထုိင္ရာကအထ
"ၿဖန္းးးးးးးးးးးး"
ဆုိေသာအသံထပ္ၾကားလုိက္ေတာ့က်ေနာ္လဲလွည့္မၾကည့္ေတာ့ပဲကားေပၚမွအေၿပးကေလးဆင္းေၿပခဲ့ေတာသည္။
ေရာက္ပါၿပီေအာင္ေအာင္တုိ ့အိမ္ ႏွစ္ထပ္တုိက္ၾကီးကခန္ ့ညားလုိ ့ေပါ့ဗ်ာ
"ေဟာသားေလးတုိ ့ေတာင္ေရာက္လာၿပီ"
ေအာင္ေအာင္မိဘဦးေငြတုိးေဒၚၾကင္ဥတုိ ့ကဆီးၾကဳိလုိက္ေသာစကားပါ
ႊ"လာဦးေလးေခတ္ကုိေက်ာ္တုိ ့"
"ေၾသာ္ေမာင္ေခတ္သစ္လဲပါလာတာကုိေအးကြာေကာင္းတာေပါ့"
"ဟုတ္ကဲ့ဦးေလးတုိ ့အန္တီတုိ ့ေရာေနေကာင္းတယ္ေနာ္"
"ေအးေကာင္းပါ့ငါတုိ ့ေတာင္ဝလာတယ္ေနာ္"
'ဦးေလးကလဲဝဆုိဘာမွကုိမလုပ္တဲ့လူေလ"
မုိးဝင္းဝင္ေၿပာလုိက္ေလၿပီ
ဒီေကာင္ေတြပါလာတာောတ့မွားၿပီထင္တယ္အကြက္ၾဝင္တာနဲ ့ကစ္ေတာ့တာ
က်ေနာ္တုိ ့ေရာက္လာေတာ့ေအာင္ေအာင္မိဘေတြဝမ္းသာၾကသည္။
က်ေနာ္တုိ ့လဲစကားေတြေၿပာၿပီးအိမ္အေပးထပ္သုိ ့တက္လာကာ
ေရမုိးခ်ဳိးကုိယ္လက္သန္ ့စင္ၿပီးေတာ့ရန္ကုန္ၿမဳိ ့ရဲ ့ညေနမီးေရာင္ေတာင္လင္းလာၿပီေလ
ဒီလုိနဲ ့ခရီးပန္းလာေတာ့အေစာၾကီးအိပ္ယာဝင္ခဲ့တာမနက္ခင္းေက်းငွက္တုိ ့အသံၾကားရမွ
အိပ္ယာနုိးေတာ့ေလသည္။
အခန္း(၄)
ကာလာအုိေကခန္းမဆီၾကင္ယာရွာခရီး
"ဦးေလးေခတ္ေရ..........ဦးေလးေခတ္ေရ"
"ငါဒီမွာတူေလးေရ"
"လာသြားမယ္ေလ'
"ဘယ္ကုိလဲ"
"ကာလာအုိေကဆုိင္ေလ"
"ဘာကိစၥလဲ"
"ဦးေလးေခတ္ကုိၾကင္ယာရွေပးမလုိ ့"
"ဘာဆုိင္လုိ ့လဲ"
"ကဲလာဟုိေ၇ာက္မွသိမယ္"
ဇာတ္သိမ္းပုိင္းေစာင့္ေမွ်ာ္ရန္.......................
ႏွစ္ၿဖာသုခခ်မ္းသာၾကပါေစ.....ေခတ္သစ္မင္းနႏၵာ
No comments:
Post a Comment