ဒီေလးလံုးစပ္နည္းက...အမ်ားၾကီး
ခ်က္စလံုးအသတ္လဲညီ..ကာရန္လဲညီျ
ေခၚပါတယ္...
ဥပမာ...ႏုထြားထြတ္ထြတ္
ေရမွလြတ္သည့္
ေခြညြတ္ၾကာတိမ္း
(၄.၁)နည္းနဲ႕စပ္ရင္..“ဦးတိုက္”
သၾကၤန္ႏွစ္ဆန္း..
ပန္းကကံ့ေကာ္စသည္ျဖင့္ေပါ့...
(၄.၂)နဲ႕ျဖစ္ျဖစ္(၃.၂)နဲ႕ျဖစ္ျ
(၁)သည္တြင္ေရႊျမိဳ႕၊သည္သို႕ေစတီ
(၂)ေပၚေႏြလလွ်င္၊ေတာင္ကျမဴခ်ိမ့
လကၤာတစ္ပုဒ္ထဲကိုစပ္နည္းအမ်ဳိး
စပ္နည္းတစ္မ်ဳိးထဲျဖစ္ေစ...ႏွစ္
သတ္ခ်ပိုဒ္ကေတာ့(၄)လံုးနဲ႕ခ်ထား
ထားရင္“ခိုင္ညႊတ္ခက္ျဖာခ်နည္း”
ဥပမာ....(၄)လံုးခ်နည္း...
သခင္မြန္ကို...၊ခ်န္ဘိစင္စစ္
အျပစ္မဲ့ေရး...၊ခြင့္လႊတ္ေပး၏..
(၇)လံုးခ်နည္း...(ခိုင္ညႊတ္ခက္ျ
ေရႊၾကာေနဝယ္...၊လွမ္းေသာႏြယ္သို
ညွိဳးငယ္တသမ္းသမ္းတကာ......။
ဥပမာလကၤာ...
“သစ္ရြက္ပမာ...ဒို႕ခႏၶာ”
ပုရစ္ဖူးေခၚ...၊အမည္ေတာ္ျဖင့္
တင့္တယ္စြာလွ...၊သဘာဝ၏
ခ်ယ္သ,ေရးေပး...၊ပန္းခ်ီေဆးေၾကာ
လွေသြးၾကြယ္ၾကြယ္...၊သစ္ရြက္ငယ္
ပင္ပ်ဳိထက္ဝယ္...၊လြန္တင့္တယ္၏.
လွပတင့္တယ္...၊သစ္ရြက္ငယ္ကို
ျမင္လာပါရ...၊ထိုခဏ၌
ထာဝရတည္ျမဲ...၊ျဖစ္မည္ပဲဟု
စိတ္ထဲဆႏၵ...၊ျဖစ္ျပန္ရ၏....။
စိတ္၌ျပန္ကာ...၊စဥ္းစားပါေသာ္
ျမိန္ရာသီေျပာင္း...၊လ,တေပါင္း
ညေဆာင္းမွာကြယ္...၊အဝါခ်ယ္လို႕
ညွာမတြယ္လွဳပ္...၊ေလအသုတ္မွာ
ေၾကြျပဳတ္ကာက်...၊ေျမမွာခ,သို႕
သဘာဝျဖစ္ျမဲ...၊မွန္မလြဲတည္း
ထပ္လဲခါခါ...၊ဆင္ျခင္ပါေသာ္
ပမာဟန္လုပ္...၊နာမ္ႏွင့္ရုပ္တို
စိထုပ္စရာ...၊သစ္ရြက္ဝါသို႕
ေျမမွာေလ်ာင္းစက္...၊ေၾကာင္းအခ်
ေဟာင္းပ်က္လို႕ျပိဳ...၊ခႏၶာကို
ခင္မက္ဖြယ္ရာ...၊ခင္သာခင္ရ
ျပင္ခဏမို႕...၊ဆင္သရာရာ
အျဖာျဖာလည္း...၊ဘယ္မွာမျမဲ
ျဖစ္ရျမဲကို...၊မလြဲမွတ္ကာ
ဆင္ျခင္ရာသည္...ခႏၶာရြက္ငယ္ပမာ
“လယ္တီပ႑ိတဦးေမာင္ၾကီးသံေဝဂလကၤာ
အသက္စည္းစိမ္...၊ခႏၶာအိမ္ကား
တိမ္တခဲနက္...၊ၾကည့္ရင္ပ်က္သို႕
မ်က္စိေအာက္တြင္...၊ေပ်ာက္လႊင့္
သခၤါရစက္...၊သူ႕ပိုင္နက္၌
သြက္သြက္လည္ကာ...၊ပါရရွာသည္
ခႏၶာအနိစၥပါတကား.....။
ဘုံနန္းတိုက္အိမ္...၊သူ႕စည္းစိ
ဂုဏ္သိမ္ေမာက္ျဖိဳး...၊ဘုန္းတန္
မိုးသို႕ခ်ဳန္းေစ...၊ပညာေတြလည္း
ေတာင္ေျမတရွိ...၊စြမ္းသတၱိလည္း
မိဂရာဇာ...၊သို႕ျဖစ္ပါလည္း
သခၤါရမင္း...၊သူ႕ေျခရင္း၌
ေခြစင္းမာန္ခ်ဳိး...၊ဦးညႊတ္လွ်ဳ
ဘုန္းမ်ဳိးမကယ္ႏိုင္ပါတကား....
ပုဂၢိဳလ္တြင္မည္...၊ေခၚၾကသည္ကား
ေခြနည္းရင္းျမစ္...၊ရွာ၍စစ္ေသာ္
ျဖစ္လွ်င္ပ်က္ျငား...ခႏၶာငါးတည္
တရားထင္မွဳ႕...၊မူရင္းရွဳ႕က
ႏွစ္ခုဧကန္...ရုပ္ႏွင့္နာမ္တည္း
ေဖာက္ျပန္တတ္လွ...၊သခၤါရမို႕
နိစၥခိုင္ၾကည္...၊ျမဲမတည္သည္
ပ်က္မည္မုခ်ပါတကား....။
“ဗုဒၶလိုလား...ဤလူသား”
ဘဝဇာတ္ခံု...ဤလူ႕ဘံုဝယ္
အေကာင္းအဆိုး...၊ေၾကာင္းက်ဳိးႏွ
ရွိေနပါ၍......။
ေကာင္းရာျပဳက...၊ေကာင္းက်ဳိးရ၏
ျပဳကမေကာင္း...၊က်ဳိးမေကာင္းရ
ထိုႏွစ္ဝတြင္...၊သင္ဆင္ျခင္၍
ျပဳပါေကာင္းက်ဳိး...၊အမ်ဳိးမ်ဳိ
ရွာေဖြျပဳလုပ္...၊သင္အားထုတ္ေသာ
ဗုဒၶလိုလား...၊ဤလူသားကား
သင္ကားျဖစ္မည္မလြဲတည္း...။
'“ေနပူထဲကဆုေတာင္း”'
သူ႕အရိပ္မွာ.....ခိုဖူးပါလည္း
ေသခ်ာမေတြး.....ဒို႕ကြာေဝးခဲ့
သူ႕အသီးညွာ.....ဆြတ္ဖူးပါလည္း
ေသခ်ာမေတြး.....ဒို႕ကြာေဝးခဲ့
သူ႕အပြင့္လႊာ.....ဆင္ဖူးပါလည္း
ေသခ်ာမေတြး.....ဒို႕ကြာေဝးခဲ့
တစ္ပြင့္တစ္လႊာ.....သူ႕သီးညွာလွ
ဆြတ္ကာစားသံုး.....ေပ်ာ္မဆံုး
သူ႕ရင္ခြင္၌.....ၾကည္ရႊင္ေပ်ာ္ျ
ေနခဲ့ဘူးလည္း.....ေက်းဇွူးၾကီး
သူ႕စြမ္းအားလွ်င္.....ဟိုယခင္က
ဆင္ျခင္စဥ္းစား.....မွတ္မထားပဲ
ခံစားခ်က္မဲ့.....ေနလာခဲ့လွ်က္
ခ်င့္တြက္သိဘူး.....သူ႕ေက်းဇူး
ရွိဘူးခဲ့သည္.....ဆပ္ရမည္ဟု
မည္သူကမွ.....မေတြးၾကေခ်
ေမ့ခဲ့ေလထင့္..................
သို႕ႏွင့္သို႕ႏွင့္.....ခ်ိန္ခါ
နိမ့္ျမင့္ေျပၾကမ္း.....ဘဝလမ္း
ေလွ်ာက္လွမ္းလာဆဲ.....ေနပူထဲ၌
ခက္ခဲပင္ပန္း.....ခရီးၾကမ္းႏွင့
စခန္းဘယ္မွာ.....လမ္းဘယ္မွာဟု
ေနရာမသိ.....ၾကံဳေတြ႕ဘိ၍
အပူထိမွ.....သတိရသည္
အသိေလဝင္.....မွတ္မထင္ခင္
ေက်းဇူးရွင္အား.....ျပန္စဥ္းစား
ခံစားလိုက္မိ.....ထိုအသိက
သတိလဲေႏွာင္း.....ခ်ိန္လဲေႏွာင္
ဆုေတာင္းမွဳ႕သာ.....ျပဳႏိုင္ရာ၏
ေၾသာ္...ဟိုယခင္က
ခိုဝင္ေနနား.....ဒို႕ေပ်ာ္ပါး
ၾကီးမားေဝလြင္.....သည္အပင္ကား
ပင္စည္ရိုးျပိဳင္း.....ခါးလ်ား
ရြက္ျပိဳင္းျပိဳင္းေၾကြ.....မု
ေျမဝယ္မခ...ပါႏွင့္အံုး...
No comments:
Post a Comment