အပိုင္း-(၂ ) အသံမ်ား
ကာရန္အေၾကာင္းျပီးေတာ့အသံေတြရဲ႕
အေၾကာင္းေပါ့....ကဗ်ာဖြဲ႕ရာမွာ.
..(၁)ပကတိ..အသံ(၂)ေအာက္
္ျမစ္အသံနဲ႕.(၃).ဝိသဇၨနီသံဆိုျ
ပီးေတာ့(၃)မ်ဳိးရွိပါတယ္...ပကတိ
အသံဆိုတာက..ေအာက္ျမစ္နဲ႕ဝိသဇၨနီ
မပါတဲ့ကာရန္ပဲျဖစ္ပါတယ္...။
ပကတိအသံေတြက..အာ၊အီ၊အူ၊ေအ၊အယ္..
သူ႕ကိုတက္သံလို႕လဲေခၚၾကတယ္...ေ
အာက္ျမစ္သံဆိုတာ
ကေတာ့ေအာက္ျမစ္ပါေသာကာရန္စုနဲ႕ေ
အာက္ျမစ္မပါေပမယ့္ေအာက္ျမစ္အသံ
ရြတ္ဖတ္ရတဲ့...အ၊အိ၊အု၊ကာရန္ပဲျ
ဖစ္ပါတယ္
သူ႕ကိုသက္သံလို႕လဲေခၚၾကတယ္...
ဝသဇၨနီသံဆိုတာကေတာ့...ဝစၥေပါက္
ပါတဲ့အသံပဲျဖစ္ပါတယ္...သူ႕ကိုနိ
မ့္သံလို႕လဲေခၚၾကတယ္...
ကသတ္စသတ္၊တသတ္၊ပသတ္တို႕ကေတာ့ေအာ
က္ျမစ္အသံလိုအသံုးျပဳႏိုင္တယ္..
.အဲဒီအသံေတြကိုတိုင္သံလို႕လဲေခၚ
ၾကတယ္...
အဲဒီအသံသံုးမ်ဳိးထဲက..ပကတိအသံေ
ခၚတက္သံကို..ခ်ီသံလို႕လဲေခၚၾ
ကတယ္...ေအာက္ျမစ္သံေခၚသက္သံ..ဝိ
သဇၨနီလို႕ေခၚတဲ့နိမ့္
့္သံနဲ႕တိုင္သံေတြကိုကဗ်ာလကၤာရဲ
႕..အခ်ကာရန္ေတြမွာသံုးၾကလို႕..
ခ်သံလို႕လဲေခၚၾကပါတယ္...ကဗ်ာဖြဲ
႕ရာမွာ..ခ်ီသံနဲ႕ခ်သံကို...
တစ္လွည့္စီေရးဖြဲ႕ႏိုင္ရင္..သု
တိသာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ျဖစ္ပါတယ္...
ကဗ်ာစာဆိုရဲ႕ခံစားမွဳ႕ေပၚလိုက္ျ
ပီး...
ခ်ီသံခ်သံေျပျပစ္ေအာင္စီကုန္းကာ
ေရးဖြဲ႕ႏိုင္ပါတယ္.....ဥပမာအားျ
ဖင့္ေအာက္ပါ..ကိုးခန္းပ်ဳိ႕လာစာ
ပိုဒ္ကိုၾကည့္ပါ...
ဇာတိပုည...ဂုဏ္မာနျဖင့္
သံပဟုန္းစံု...ဖက္မယ့္က်ဳံးသား။
..
အားသံုးေထာင္ထား..…မ်ဳိးေလးပါး၏
တက္ပြါးေစာင္မာန္....လႊားတံခြန္
ကို
ျပင္းဝွန္မုန္တိုင္း...ခတ္ခ်ဳိး
လွိဳင္း၍
ျဖတ္ပိုင္းလွီးခ်...တတ္စြမ္းလွ
သား....
ဤအပိုဒ္တြင္ေျပျပစ္သာယာေသာတက္သံ
..ကာရန္မ်ားကိုိုသိပ္မသံုးပဲ...
ျပင္းထန္မာေက်ာေသာအသံမ်ား
ကိုသာသံုး၍ဖြဲ႕ဆိုထားသည္ကိုေတြ႕
ႏိုင္ပါသည္......အလားတူကဗ်ာပါ
အသံမ်ားကိုစစ္ေဆးၾကည့္ရႈႏိုင္ပါ
သည္.....
[ျပင္ဆင္ရန္]
အပိုင္း(၃)....အသတ္အမ်ဳိးမ်ဳိး
အသတ္ဆိုတာကေတာ့...အသရ..အသံေသေအာ
င္သတ္ထားတဲ့တံခြန္လႊားခ်င္းပဲျ
ဖစ္ပါတယ္...အသတ္က(၁ဝ)မ်ဳိးရွိပါ
တယ္...။
အဲဒါေတြကေတာ့...ကသတ္၊ငသတ္၊စသတ္၊
ညသတ္၊ဉသတ္၊တသတ္၊နသတ္၊ပသတ္၊မသတ္၊
ယသတ္၊တို႕ပါပဲ....
ဒါ့အျပင္...ျမန္မာစာေပထဲမွာပါဠိ
ဘာသာကေနဆင္းသက္လာတဲ့ပါဠိသက္အသတ္
ေတြလဲရွိပါတယ္...
သူ႕ကိုသတ္ထူးလို႕ေခၚၾကတယ္...ပါ
ဠိသက္အသတ္က(၂၆)မ်ဳိးရွိပါတယ္...
ကသတ္က..ကရဝိက္၊
ခသတ္က..မုခ္၊ဂသတ္က..မဂ္၊ငသတ္က..
အာနိသင္၊စသတ္က..ဧကဝုစ္၊ဇသတ္က..
ဧကရာဇ္၊ဉသတ္က..ဥယာဉ္၊
ဋသတ္က..ဝဋ္၊႒သတ္က..ပါ႒္၊ဏသတ္က..
ဉာဏ္၊တသတ္က..အတိတ္၊ထသတ္က...ဣရိ
ယာပုထ္၊
ဒသတ္က..ပုဒ္၊ဓသတ္က...ဝဇီရာဝုဓ္၊
နသတ္က..နိဗၺာန္၊ပသတ္က..ဇမၺဴဒိပ္
၊ဗသတ္က...ျဒဗ္၊ဘသတ္က..လာဘ္၊
မသတ္က..အာရာမ္၊ယသတ္က...အႏ ၱရာယ္၊ရသတ္က....ျဗဟၼစိုရ္၊လသတ္
က..ပုဂၢိဳလ္၊ဝသတ္က..သဇၨိဳဝ္း(
ငရဲ)၊သသတ္က..ဥပုသ္၊
ဟသတ္က..သျဂိဳဟ္၊ဠသတ္က...သီဟိုဠ္
၊စုစုေပါင္း(၂၆)မ်ဳိးပါ...ကဗ်ာ
ဖြဲ႕ရာမွာအသတ္ခ်င္းတူႏိုင္သမွ်
တူေအာင္
အားထုတ္သင့္ပါတယ္...ေရွးပညာရွိ
တို႕က..နသတ္ကိုနသတ္ခ်င္း...မသတ္
ကိုမသတ္ခ်င္း..တူေအာင္စပ္ဆိုတတ္
ၾကပါတယ္...
အခုအခါမွာ..အသတ္တူကာရန္ေတြမရႏို
င္တဲ့အခါ...အသတ္မတူကာရန္ေတြလဲ..
.သံုးစြဲၾကပါတယ္...
အဲလိုသံုးစြဲတဲ့အခါအသံကိုပဓာနျ
ပဳျပီးစပ္တဲ့နည္းလို႕ပဲမွတ္လို
က္ပါ....အဲလိုအသတ္တူအသံတူမစပ္ပဲ
..အသံကိုအဓိကထားျပီးစပ္ရင္..
ေရွးပညာရွိတို႕ႏွစ္သက္ပံုမရဘူး.
..င၊ဥ၊န၊မ...တ၊ပ..ႏွစ္ရပ္၊သံတူ
စပ္ေသာ္...ပညတ္ေခၚထံုး...စာတံုး
မည္ရ...
လို႕မာန္လည္ဆရာေတာ္က..မိန္႕ဆို
ဖူးပါတယ္...(သေဘာေတာ့...အဲလို
စပ္ထားရင္စာတံုး(စာညံ့)ဆိုတဲ့သေ
ဘာေပါ့....)
No comments:
Post a Comment